Wznawianie punktów granicznych
Zgodnie z art. 39 ust. 1-4 Ustawy o prawie geodezyjnym i kartograficznym, znaki graniczne, które zostały przesunięte, uszkodzone lub zniszczone, mogą być przywrócone do pierwotnego położenia na podstawie istniejącej i prawomocnej dokumentacji geodezyjnej, bez konieczności przeprowadzania postępowania rozgraniczeniowego. Proces ten obejmuje techniczną czynność przywracania punktów granicznych zgodnie z dokumentacją, która posiada moc dowodową.
Procedura wznawiania znaków granicznych nie jest postępowaniem administracyjnym. Jest stosowana, gdy granice posiadają wyraźny charakter prawny i nie istnieją spory dotyczące ich przebiegu.
Granice ustalane według stanu prawnego mogą być wyznaczone w różnych trybach, takich jak rozgraniczenie, podział, scalenie i wymiana gruntów, czy procedury wywłaszczeniowe. Istotne jest, że dla tak ustalonych granic istnieje pełna dokumentacja geodezyjna oraz prawomocna decyzja administracyjna lub orzeczenie sądowe, które potwierdzają ich przebieg.
Określanie punktów granicznych
Jeśli granice według stanu prawnego nie były wcześniej ustalane, a te ujawnione w operacie ewidencji gruntów odpowiadają faktycznemu stanowi posiadania oraz są poparte jednoznacznymi danymi geodezyjnymi, możliwe jest ich oficjalne wyznaczenie.
Określanie punktów granicznych
Jeśli granice według stanu prawnego nie były wcześniej ustalane, a te ujawnione w operacie ewidencji gruntów odpowiadają faktycznemu stanowi posiadania oraz są poparte jednoznacznymi danymi geodezyjnymi, możliwe jest ich oficjalne wyznaczenie.
